Μετα τους Πανελληνιους, αλλα και Πανευρωπαικους τιτλους, σας ονομασαν Schwarzenegger της Ελλαδος.
Πως αισθανεστε σημερα για αυτο, τοτε ειχαν παρει τα μυαλα σας αερα που λεμε;
Schwarzenegger με ονόμασαν πολύ πιο πριν πάρω το τίτλο στην Ελλάδα, από τον τότε πρόεδρο της παγκόσμιας ομοσπονδίας της Ελλάδος I.F.B.B. τον τον κ. Σταύρο Τριανταφυλλίδη, παλιός αθλητής του Β.Β. και πρωτοπόρος, που είχε λάβει καλές θέσεις στην Ελλάδα και είχε συμμετάσχει και στο Πανευρωπαϊκό το 1969 που είχ κερδίσει ο Schwarzenegger τον τίτλο.
Ο νεοεκλεγείς τότε πρόεδρος έβγαζε το περιοδικό ”Δυναμικά Σπορ”, αντιγραφή του muscle της IFBB του κ. Weider (παγκόσμιος πρόεδρος) και μέσα έβαζε και Έλληνες πρωταθλητές με τους τίτλους τους και την αυτοβιογραφία τους.
Όταν με είδε για πρώτη φορά και χωρίς να έχω συμμετάσχει ακόμη σε αγώνες της ομοσπονδίας Ι.F.B.B. να γυμνάζομαι με τον Κωστογλάκη, θυμάμαι τα λόγια του και τον θαυμασμό του λέγοντας στο Γιάννη:
Ρε συ, τι είναι αυτός που έχεις δίπλα σου; Αυτός είναι ίδιος ο ‘Arnold’ στα νιάτα του.
Αφού με σύστησε ο Γιάννης, με προσκάλεσε στο γραφείο του, στην Πανεπιστημίου και μου είπε να του πάω και φωτογραφίες μου.
Στο επόμενο περιοδικό είχε βάλει τον Arnold σε ηλικία 22 ετών και εμένα που τότε ήμουν για την ακρίβεια 20 γιατί η φωτογραφία ήταν το 1977 και η λεζάντα σ ένα ολόκληρο φύλλο ‘O Arnold στα 22 και ο Σπύρος’ και τα σχόλια που είχε γράψει τότε για μένα, όλα βγήκαν αληθινά.
Αυτό από τότε έμεινε μέχρι και σήμερα στο χώρο του Β.Β. αλλά πολύ πιο πριν ο γιός της αείμνηστης Ρίτας Σακελαρίου, ο Τάκης(μεγάλος επιχειρηματίας) είχε το μεγάλο κοσμικό κέντρο στην πλατεία Αμερικής το MonSinier που τότε τραγουδούσε η μητέρα του και η αείμνηστη Τζένη Βάνου και ο πρωτοεμφανιζόμενος τότε ΛεΠα- Λευτέρης Πανταζής και η πρωτοεμφανιζόμενη και αυτή Κατερίνα Στανίση (αρραβωνιαστικιά του Τάκη). Καταλαβαίνετε τότε τι γινόταν κάθε μέρα σ΄ ένα κέντρο σαν κι αυτό, χωρητικότητας πάνω από 1500 άτομα.
Ο Τάκης, θαυμαστής μου γιατί του άρεσε η γυμναστική, με σύστησε στην μητέρα του και την Τζένη Βάνου που καθόντουσαν στο σαλόνι έξω από τα καμαρίνια και η Τζένη του είπε: όχι Σπύρο, (Σβατζενεκερ) έτσι το πρόφερε το όνομα του Arnold.
Από τότε μέχρι και το θάνατό της και αυτή και η Ρίτα δεν με είχαν πει ποτέ Σπύρο, ΄΄καλώς τον Σβατζενεκερ μας΄΄, έτσι με σύστηναν μετά σε άλλους καλλιτέχνες, μπαλέτα κ.λ.π.
Επίσης, ένας εφοπλιστής και πλοιοκτήτης ο Νίκος Βασιλειάδης που με είχε πάρει σε μία συναλλαγή με άλλους εφοπλιστές, στο roof garden του Hilton, για αγορά πλοίων, σαν bodyguard λόγω εμφάνισης και ευγενικού πσρουσιαστικού – όπως μου είπε-(ενώ είχε δίπλα του για σωματοφύλακες απόστρατους από σώματα ασφαλείας, που μπροστά στην εκπαίδευσή τους και την ταχεία αποτελεσματικότητά τους, ωχριούν τα μπράτσα) και μου έραψε και κουστούμι στα μέτρα μου, που ο ράφτης όταν το πρόβαρα το κοιτούσε και από τις τέσσερις πλευράς του ορίζοντος!! Τόσο τέλειο, καλοραμμένο και με έδειχνε τεράστιο, με σταυροκουμπωτό σακάκι που θύμιζε δεκαετία 1930 σε Αμερικάνικη Χολλυγουντιανή ταινία(το πρώτο μου κουστούμι) η μπίζνα έκλεισε και μου έδωσε ένα τεράστιο ποσό για την εποχή εκείνη, επειδή όπως μου είπε, του έφερα γούρι και μου είπε να μην πω σε κανέναν από την σωματοφυλακή του τίποτε γι΄ αυτό το ποσό.
Το βράδυ έκλεισε τραπέζι στα Αστέρια της Βουλιαγμένης (που ιδιοκτήτης του ήταν ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος και τραγουδούσε ο μεγάλος τότε, ακόμη και σήμερα Σταμάτης Κόκοτας, για να γιορτάσει την επιτυχία της μπίζνας του και μου είπε: το βράδυ μαζί μου .. όταν πήγαμε στο καμαρίνι του Σταμάτη που ήταν κολλητοί φίλοι και με σύστησε και αυτός σαν Schwarzenegger, ο Σταμάτης, σηκώθηκε όρθιος, με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, με έφτυσε 3 φορές για να μην με ματιάσει και είπε στον κ. Νίκο επί λέξει:” ποιος Schwarzenegger και πράσινα άλογα, ο δικός μας είναι κούκλος, ο άλλος είναι αλογομούρης ”(ο Σταμάτης τότε είχε τα καλύτερα άλογα ιπποδρομίας, γι΄αυτό μάλλον και η έκφραση του).
Τέτοιο θαυμασμό και δέος εισέπραξα από αυτό το ίνδαλμα, που από τότε έμελλε ο αλληλοθαυμασμός και η αλληλοεκτίμηση να κρατάει μέχρι και σήμερα. Ο δε Παπαργυρόπουλος, και αυτός από μόνος του, με αποκάλεσε και με αποκαλεί ακόμη και σήμερα με το όνομα Schwarzenegger και με προσκαλούσε σε όλες τις εκδηλώσεις, στα εγκαίνια κάθε σεζόν αλλαγής προγράμματος και με σύστηνε σε όλους αυτούς που κάποτε κοιτούσα και θαύμαζα μόνο από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση!!…
Όσο δε για τον Σταμάτη, εάν κάποια στιγμή αξιωθώ και γράψω γι’ αυτόν τον άνθρωπο και ίνδαλμα γεγονότα και καταστάσεις που έζησα δίπλα του όσο άλλος κανείς, για τον παιδικό και αυθόρμητο χαρακτήρα του και εκεί που με είχε συστήσει σε καλλιτέχνες, παραγωγούς δίσκων, στιχουργούς, ποιητές, εφοπλιστές και ότι υπάρχει στο καλλιτεχνικό στερέωμα και την showbiz, θα μείνετε άφωνοι με τον τρόπο που τους μιλούσε και τους αντιμετώπιζε!
Πάντως σ εμένα υπήρχε και υπάρχει σεβασμός και εκτίμηση στο μεγαλείο του. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι όποιος τολμούσε να του πει για μένα: το παιδί δίπλα σου (πριν με συστήσει)είναι σωματοφύλακάς σου, η πρώτη κρυάδα που εισέπραττε, όποιος κι αν ήταν, ότι κι αν ήταν ΄΄πάψε ρε, ξέρεις ποιος είναι αυτός; ο Schwarzenegger δεν θα ήταν τίποτα μπροστά του αν έμενε Αμερική΄΄ για τέτοια ιδέα και θαυμασμό είχε για μένα και έχει. Ακόμη και πριν 5 χρόνια που πήγα με τον Στράτο Τζώρτζογλου στο Hollywood για φωτογράφηση, πριν φύγω μου είπε: να η ευκαιρία σου, ποτέ δεν είναι αργά, σου το έλεγα εγώ!…μόνο που τώρα ήμουν 55 χρονών!..
Όπως επίσης δεν θα ξεχάσω σε έναν αρχηγό της νύχτας που του είπε για να το παίξει οικειότητα δίπλα του (επειδή είδε εμένα και την σχέση που έχουμε μεταξύ μας)” Σταματάκο ρίχνεις καμιά ζαριά τώρα; ” και επειδή εμένα ποτέ του δεν μου ανέφερε για τζόγους ή άλογα (μόνο μία φορά που ένα άλογο του με την ονομασία του γιού του που του είχε αδυναμία, του Δημήτρη, και το είχε ονομάσει DimisStar και έβγαινε πρώτο στις τελικές ιπποδρομίες και έπαιρνε έπαθλο σαν το καλύτερο άλογο ιπποδρομίας , μου είπε να με φωτογραφίσει με τον αναβάτη και τον ίδιο σαν ένδειξη επιτεύγματος που είχε το πιο γρήγορο ιπποδρομικό άλογο, από την χαρά του, λέγοντάς μου, ότι και αυτό είναι σαν εσένα, δηλαδή πρωταθλητής.
Η φωτογράφηση αυτή ποτέ δεν έγινε γιατί ποτέ δεν είχα πάει στον ιππόδρομο ούτε από περιέργεια) θυμάμαι την αυστηρότητά του, το βλέμμα του και την απαξίωσή του όταν του είπε χωρίς τον παραμικρό φόβο και δισταγμό ΄΄γιατί ρε μάγκα έχουμε ρίξει πολλές ζαριές μαζί;…”. η γη να τον καταπιεί τον αρχηγό της νύχτας, αφού κατάπιε ο ίδιος την γλώσσα του, από ντροπή αποκλείεται, μάλλον που δεν μπόρεσε να εκδηλώσει το θράσος του όπως ήξερε να το εκδηλώνει εκεί που τον έπαιρνε!… πάντως εμένα ο ΄΄θιγμένος΄΄ μου είπε:” αν δεν ήσουν εσύ μπροστά μου, δεν ξέρω κι εγώ τι θα γινόταν” και του είπα, για να του καλμάρω το θυμό και τον θιγμένο του εγωισμό ΄΄εγώ δεν είδα και δεν άκουσα τίποτα΄΄οπότε σίγουρα θα εκτόνωσε το θράσος του σε κάποιον άτυχο και δεν θα ήμουν εγώ εκεί να αποτρέψω τα χειρότερα!…
Έτσι μου έμεινε το όνομα και να ακολουθήσω τα χνάρια του Schwarzenegger και τα επιτεύγματα του, αυτού σε παγκόσμια κλίμακα και εγώ στην Ελλάδα, αφού το πεπρωμένο μου που είναι ”φυγείν αδύνατον” σε αυτό τον τομέα το εκπλήρωσα στο ακέραιο και με συνέπεια και είναι το μόνο που δεν μετάνιωσα ποτέ μου (αφού δεν τσίμπησα όλα τα δολώματα που μου πρόσφερε η Αμερική) και να είχα άλλη πορεία και ταλαιπωρία μέχρι τα γεράματα όπως π.χ. ο φίλος μου ο Schwarzenegger.
Ναι μεν έχει πλούτο και δόξα αμύθητη, αλλά ηρεμία, ειρήνη και γαλήνη μέσα του θα την βρει στον τάφο του, μόνο εκεί θα την απολαύσει (και το λέω με όλο τον σεβασμό και την εκτίμηση που τρέφω στο πρόσωπό του, χωρίς καμία εμπάθεια ή ζήλια γι αυτά που πέτυχε στην ζωή του, αλλά δεν γνώρισε κάτι ανώτερο από τα εξωτερικά επιτεύγματα (τα εσωτερικά) για να έχει μέσο σύγκρισης). Αυτό το τίμημα έχει η φιλοδοξία και η ματαιοδοξία όταν δεν φρενάρει η συνείδηση το νου που έχει το γκάζι πατημένο στο τέρμα (σανίδα που λένε κ οι ραλίστες)
Τώρα θα μου πείτε και με το δίκιο σας βέβαια, τόσο καλό παιδί, συνεσταλμένο, προσγειωμένο, με σύνεση και σωφροσύνη ή τόσο πολύ συνειδητοποιημένος ήσουν εσύ;
Σας το λέω με πλήρη επίγνωση, όχι…
Είχα όλα τα κουσούρια που έχει ο κάθε άνθρωπος και επιπλέον ένα τεράστιο εγώ με θέληση για επιτυχία και δόξα, αλλιώς πως θα πετύχαινα τους στόχους στον τομέα μου; απλά έχω περάσει μία γρήγορη βόλτα από όλα τα πάθη που μπορεί να βάλει ανθρώπινος νους, όμως δεν πρόλαβαν να μου γίνουν συνήθεια και να ταυτιστώ, να εξαρτηθώ και να εγκλωβιστώ μέσα σε αυτά για πάντα, γιατί κάτι μέσα μου την τελευταία στιγμή άφηνε στις απότομες στροφές το γκάζι που το είχα τέρμα πατημένο (από το νεανικό ενθουσιασμό και την κεκτημένη ταχύτητα να τα απολαύσω όλα)και με το άλλο πόδι στο φρένο έκοβα ταχύτητα και έτσι δεν βγήκα έξω από την πορεία του δρόμου που ακολουθούσα για να εκπληρώσω τους στόχους και τα όνειρά μου για δύο βασικούς λόγους.
Ο πρώτος ήταν ότι σκεφτόμουν πάντα τους γονείς μου στο χωριό που υπεραγαπούσα, σεβόμουν και λάτρευα μέχρι αδυναμίας να μην τους στενοχωρήσω και τους πικράνω ή τους φέρω σε δύσκολη θέση και απολογούνται για κάτι που οι ίδιοι δεν έφταιγαν και δεν είχαν δώσει οι ίδιοι ποτέ δικαιώματα στην κοινωνία (άνθρωποι απλοί του μόχθου και της προσφοράς, τίμιοι, αγαπητοί και πάνω απ΄όλα της οικογένειας, τους ζείτε και τους ξέρετε δεν ,χρειάζονται συστάσεις) για να ικανοποιήσω μόνο και μόνο εγώ τον εγωισμό μου , την φιλαυτία και την φιλοδοξία μου.
Αυτό το αίσθημα πρώτα του σεβασμού και μετά ευθύνης, με έκανε να έχω το πόδι στο φρένο! (αφού μία φορά στην καφετέρια του Πριόβολου στην Αμφιλοχία, κάπνιζα ένα τσιγάρο με συμμαθητές μου ,σε ηλικία 40 χρονών περίπου, που δεν είμαι καπνιστής, τρακαδόρος ήμουν και ένας φίλος για να με πειράξει μου είπε,” να ο πατέρας σου” και θυμάμαι το τσιγάρο ενστικτωδώς το έσβησα στην χούφτα του χεριού μου για να μην με δει ο πατέρας μου να καπνίζω, που είναι πταίσμα) και ο δεύτερος λόγος που συντέλεσε να διαμορφώσω, να δυναμώσω και να ατσαλώσω τον μετέπειτα χαρακτήρα μου, ήταν ότι με τον αθλητισμό και μετά τον πρωταθλητισμό, μπόρεσα μέσα από τον αυτοέλεγχο, την θέληση, την πειθαρχία και πάνω από όλα για να εκπληρώσω τους στόχους και τα όνειρά μου που είχα βάλει σκοπό, να έχω το σώμα πάντα υπο έλεγχο.
Το φρόντιζα και το περιποιόμουν όπως ένας μερακλής το αυτοκίνητό του, γιατί και το σώμα είναι αυτο-κινούμενο, που μας εξυπηρετεί και μας υπηρετεί μια ολόκληρη ζωή και πρέπει να το σεβόμαστε και να το φροντίζουμε, γιατί δεν είναι άψυχο όπως το αυτοκίνητο, αλλά έμψυχο, αφού εκεί μέσα εδρεύει και κατοικεί η ψυχή μας και το πνεύμα που αντανακλά στον τελειότερο μηχανισμό, τον εγκέφαλο σαν νοημοσύνη!! (αλλιώς χωρίς την νόηση και την συνείδηση θα είμασταν ένα φυσερό που εισπνέει και εκπνέει και πιστέψτε με υπάρχουν πάρα πολλά τέτοια φυσερά.)
Έτσι λοιπόν σώμα και νους δεν είναι δύο ξεχωριστά πράγματα, είναι ένα και το αυτό (γιατί το σώμα μπορεί να το επηρεάσει ο νους μέσα από την φαντασίωση π.χ. να φανταστεί ανύπαρκτα φαντάσματα κα να αρχίσει το σώμα να τρέμει μέχρι και να σταματήσει ο χτύπος της καρδιάς ή ο εγκέφαλος να μείνει από οξυγόνο και να φτάσει και στην λιποθυμία ή να το επηρεάσει ο νους απελευθερώνωντας ορμόνη σεξουαλική χωρίς καν την παρουσία ή την επαφή γυναίκας (εξού και ο αυνανισμός) όπως επίσης και το σώμα μπορεί να επηρεάσει τον εγκέφαλο και συγχρόνως την νόηση μέσα από την τροφοδότηση με αλκοόλ ή ναρκωτικά π.χ. και να χαθεί όχι μόνο η λογική αλλά και η συνείδηση, να χάσουμε αυτό που λέμε απλά και λαϊκά το νου μας)
Και τώρα μένει το τρίτο, η ψυχή μας που τροφοδοτεί και ενεργοποιεί και τα δύο με κοσμική θεϊκή ενέργεια.
Έτσι σώμα, ψυχή και νους είναι η Αγία Τριάδα του ανθρώπου σε ατομικό επίπεδο και θέλουν και τα τρία φροντίδα, σεβασμό και πάνω απ΄όλα ισορροπία, γιατί αλλιώς θα είμαστε ανισόρροποι…
Εγώ προσωπικά και ατομικά ξεκίνησα από το σώμα (αφού εκεί ήταν η δύναμη και ενέργεια πιο πολύ συσσωρευμένη) και αφού πειθάρχησα το σώμα μέσα από την δύναμη της θέλησης και του αυτοελέγχου, ακολούθησε και ο νους σιγά σιγά να αποταυτίζεται από τις κακές και βλαβερές συνήθειες, γιατί υπάρχουν και καλές και υγιεινές συνήθειες π.χ. η γυμναστική κ.λ.π.
Γι αυτό οι αρχαίοι πρόγονοί μας, έστελναν τα παιδιά τους πρώτα στους παιδοτρίβες που φρόντιζαν για την σωματική τους εκγύμναση στην παλαίστρα, το πένταθλο, το παγκράτιο κ.λ.π. για να ατσαλώσουν τον χαρακτήρα τους μέσα από την πειθαρχία πρώτα του σώματος μέσα από τον αθλητισμό και μετά τον νου στους σοφιστές (δάσκαλοι επ΄ αμοιβή, της φιλοσοφίας, ρητορικής, της λογικής κ.λ.π.) για να αποκτήσουν γνώσεις που θα τους χρειαζονταν μετά στην ζωή τους, που θα αποκτούσαν εμπειρίες και βιώματα, για να έχουν τις γνώσεις σαν χάρτες (όπως τα πλοία) για να μην χάσουν τον προσανατολισμό και τον προορισμό για την πορεία της ζωής τους και όχι να χαθούν και να πνιγούν μέσα σε αυτές και η πορεία και ο προορισμός να γίνουν ταλαιπωρία, άγχος και αγωνία. Γιατί οι γνώσεις (θεωρία) είναι το όχημα που θα μας μεταφέρει στην πράξη, την συνειδητή προσπάθεια να φτάσουμε στην γνώση που είναι να απαλλαγούμε από τα πάθη!,,,
Τώρα εγώ, αφού μπόρεσα και είχα τον έλεγχο του σώματος και μετά του νου, ατσαλώθηκα σαν χαρακτήρας και άρχισα το πιο επίπονο και σχεδόν ακατόρθωτο αγώνα για την κάθαρση της ψυχής μου, όσο μπόρεσα και επιμένω ακόμα.
Έτσι μπορεί να πέρασα και να προσπέρασα και να έμειναν πίσω μου αλλά καραδοκούν κι αυτά όταν σε βρουν (στον ύπνο) να σου ταράξουν τον ξύπνιο. Γι’ αυτό είμαι όχι σε επανάπαυση και εφησυχασμό αλλά σε συνεχή εγρήγορση και επαγρύπνηση.
Πάντως αισθανόμουν τέτοια αυτοπεποίθηση και σιγουριά που με αυτά τα λίγα και απλά που κατόρθωσα να αποκτήσω που αισθανόμουν και αισθάνομαι ακόμη και σήμερα Κροίσος, πάμπλουτος. Γιατί στην εποχή που ζούμε εμείς τώρα, έπεσε στην αντίληψή μου, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι και ιδίως οι γυναίκες πού έχουν φόβο και ανασφάλεια, όση εξωτερική ομορφιά και να έχουν, θαμπώνονται από τα εξωτερικά πλούτη, παραβλέποντας την εξωτερική φτώχεια στην εμφάνιση και το χαρακτήρα του κάθε αυτοδιαφημιζόμενου! Εγώ πρώτα έβλεπα τον χαρακτήρα του και τον τρόπο συμπεριφοράς του στους άλλους που είχε υπό τον έλεγχό του, μετά την εμφάνισή του και μετά τα επιτεύγματά του στον τομέα του.
Δεν μπορεί ένας ισορροπημένος άνθρωπος να είναι σωματικά παρατημένος, δεν λέω Άδωνης, αλλά τουλάχιστον να φροντίζει και το δικό του όχημα (που μπορεί σαν μηχανή να δουλεύει τέλεια), αλλά πως μπορεί να απολαύσει την βόλτα και την διαδρομή με τέτοιο αμάξωμα; Πως μπορεί ένας πάμπλουτος να έχει πολυτελέστατα αυτοκίνητα, σκάφη, αεροπλάνα κ.λ.π. και το δικό του σωματικό όχημα ατημέλητο και παρατημένο; Όπως υπάρχουν επίσης και εξωτερικά ψιλοσυντηρημένα σώματα – οχήματα αλλά εσωτερικά πάνε και δεν πάνε, δεν νομίζετε ότι κάτι δεν πάει καλά;….
Γι αυτό άμα δεν τιθασεύσεις τα εξωτερικά και σωματικά κόμπλεξ, πως θα επιβληθείς στα νοητικά – εσωτερικά σταματώντας την σύγκριση, τον ανταγωνισμό, την επιβολή και τον έλεγχο πάνω στους άλλους, γιατί και οι άλλοι δεν μένουν με τα χέρια σταυρωμένα και αυτός ο ακήρυχτος πόλεμος δεν έχει αρχή και τέλος (γιατί και οι άλλοι διεκδικούν τα ίδια και περισσότερα. Μόνο κατά διαστήματα υπάρχει λίγο ανάπαυση για ξεκούραση από τις συνεχείς καθημερινές μάχες και πιστεύεις ότι αυτό είναι ειρήνη, αλλά είναι η αρχή μιας νέας μάχης μέχρι να εξαντληθείς σωματικά και ψυχικά και να αναπαυθείς όχι εν ειρήνη και γαλήνη όπως κοιμούνται τα βράδια τα μικρά παιδάκια ήρεμα και χαλαρά, αλλά μέσα στην ταραχή, την ένταση , το άγχος και την αγωνία, μέσα από τους εφιάλτες, όχι μόνο στο βραδινό ύπνο αλλά και στον παντοτινό. Αν αυτή δεν είναι η ζωντανή κόλαση που έχουμε τις αισθήσεις εν λειτουργία και έχουμε την αίσθηση του χώρου- χρόνου στον μικρόκοσμο, τι θα είναι στον μακρόκοσμο , την εκτός χώρου και χρόνου διάσταση;….. εσείς τι λέτε, παράδεισος;….
Εισασταν ελαχιστοι εκεινη την εποχη με αυτες τις σωματικες διαστασεις.
Τι ελεγε η κοινωνια για τους bodybuilders και τι γινοταν στο δρομο οταν σας εβλεπαν, προκαλουσατε θαυμασμο;
Πως ανταποκρινοταν το γυναικειο φυλο τοτε;
Όντως, εκείνη την εποχή της δεκαετίας 70-80 οι σωματικές διαστάσεις των αθλητών με εξαίρεση την άρση βαρών και των παλαιστών(και μόνο στις βαριές κατηγορίες) ήταν ελάχιστοι και εξωπραγματικές για τους ανθρώπους που δεν ασχολούνταν με τον αθλητισμό. Όσον αφορά τους bodybuilders, μόνον ο Κωστογλάκης, ο Φώτης ο Τόμπρας MrHellasτο 1977 και μετά εγώ, μπορώ να πω ότι μεσουρανούσαμε εκείνη την δεκαετία. Δεν ήταν μόνον ο όγκος και οι διαστάσεις αλλά και το ύψος που καθόριζε τον θαυμασμό, την περιέργεια ή ακόμη και την απορία από τους περαστικούς. Ο Φώτης και ο Γιάννης είχαν ύψος λίγο πάνω από 1,80 και άνω των 100 κιλών μυϊκής μάζας που δείχνει με τα ρούχα 120 κιλά, εγώ με ύψος 1,87 ήμουν ο πιο ψηλός για την εποχή μου και βάρος 100 κιλά, όχι ακόμη καθαρής μυϊκής μάζας λόγω του νεαρού τις ηλικίας μου, ήμουν ακόμη στην άνοδο και το σώμα μου είχε προδιαγραφές για φόρτωμα μέχρι που έφτασα τα 120 κιλά.
Τώρα τι να σας περιγράψω, τα απερίγραπτα!!!!
Παρόλο που φορούσα ρούχα και (μάλιστα φαρδιά για να μην προκαλώ) αισθανόμουν σαν να περπατούσα γυμνός στο δρόμο, αφού τα βλέμματα των περαστικών ανθρώπων που δεν με γνώριζαν ή δεν είχαν ξαναδεί κάτι τέτοιο (μόνο σε έργα σε αμερικάνικες ταινίες), με γδύνανε με τα μάτια τους, όχι μόνο όταν περνούσα από μπροστά τους, αλλά και όταν απομακρυνόμουν τουλάχιστον 20 μέτρα, αισθανόμουν ακόμη το βλέμμα τους καρφωμένο πάνω μου που στέκονταν και κοιτούσαν σαν να μην πίστευαν στα μάτια τους ότι αυτό που έβλεπαν ήταν αληθινό ή ψεύτικο! Μόνο όταν περπατούσα με τον Κωστογλάκη, γύριζα πίσω και κοιτούσα που οι άνθρωποι μένανε σαν την γυναίκα του Λωτ, δηλαδή στήλη άλατος που λέει και η Παλαιά Διαθήκη.
Ο Κωστογλάκης εκτός από τεράστιο όγκο είχε και φάτσα σκληροτράχηλη και άγρια που μου θύμιζε τον Λεωνίδα στους 300 αλλά ψυχή μικρού παιδιού, προσιτός, ευδιάθετος, ομιλητικός μέχρι κουραστικός, που να απαντά στον οποιοδήποτε περαστικό και περίεργο στο δρόμο που έκανε ένα σωρό βλακοερωτήσεις, μέχρι που κουραζόμουν να περιμένω και του έλεγα: έλα πέρασε η ώρα, μας περιμένουν στο γυμναστήριο…..δημοσιογράφοι, θα τα πούμε εκεί τα υπόλοιπα, γιατί πάντα με επέπληττε λέγοντάς μου ότι πρέπει ο κόσμος να μάθει για εμάς και του έλεγα, εγώ δεν σε έμαθα έτσι αλλά μέσω της δημοσιότητας, έτσι θα διαδώσουμε το Β.Β. και όχι έναν έναν στο δρόμο που μας σταματά για να του φύγει η περιέργεια ή αυτό που έχει μέσα στην κλάβα του να του το βγάλουμε εμείς.
Έχεις δίκιο μου έλεγε και 100 μέτρα πιο κάτω, ξανά τα ίδια!
Δεν κόβονται εύκολα οι συνήθειες.
Άλλο ο θαυμασμός και η εκδήλωση από εγκάρδιους και ευγενείς ανθρώπους, με ερωτήσεις που ήθελαν να μάθουν και άλλο από περίεργους και είρωνες με κρύα αστειάκια(μεγάλε παλεύουμε, με νικάς εμένα που είμαι αδύνατος στο μπράντεφερ, τον νικάς τον τάδε, τον δείνα και δώστου βλακοερωτήσεις!!)
Αφού και εμένα προσωπικά ένας πατριώτης που ήταν μεγαλοεπιχειρηματίας τότε (και με τον αδελφό του είμασταν συμμαθητές) μου είπε μπροστά σε άλλους πατριώτες εδώ στην Αθήνα:δεν μου λες καμάρι μου, δηλαδή με καμάρωνε και το είχε καμάρι κι αυτός, σηκώνεις πολλά κιλά;(γιατί στην επιχείρησή του είχε φορτοεκφορτωτές) και έπιασα το υπονοούμενο, τον κοίταξα ψιλοάγρια και του είπα:
Πάρα πολλά , γιατί έχεις κανένα τσουβάλι (και εννοούσα τον ίδιο) για φόρτωμα και ξεφόρτωμα;
Και δεν ήξερε τι να πει, αφού τον επέπληξαν όλοι οι παρευρισκόμενοι, καλά ρε συ δεν ξέρεις τον Σπύρο; ΄΄όχι καμάριμ εγώ έφυγα μικρός απ ν Αμφιλοχία΄΄ κατά τα άλλα το περιοδικό με εξώφυλλο την φάτσα μου το είχε στο γραφείο του και το έδειχνε μάλλον σε όσους του χρωστούσαν χρήματα!!! Αυτά κάνει ο νεοπλουτισμός και η αλαζονεία…..! μέχρι που ήλθαν τα δύσκολα και ήρθε η μεγαλύτερη δοκιμασία του και προσγειώθηκε ανώμαλα.
Τέλος πάντων ξεπεράστηκε η δοκιμασία του έχοντας με στο πλευρό του καθ’ όλη την διάρκεια και σήμερα ακόμη (πίνει που λέμε νερό στο όνομά μου) γιατί οι φίλοι και οι καλοί πατριώτες στα δύσκολα φαίνονται και επειδή σε πολλούς τους φάνηκε παράξενο πως τον βοήθησα σε ένα τόσο μεγάλο παράπτωμα, τους είπα ότι επειδή γνώριζα γεγονότα και καταστάσεις ότι είναι θύμα, λόγω του ότι για να εντυπωσιάσει έλεγε ένα σωρό φαντασιώσεις που δεν είχε καν ιδέα ή οποιαδήποτε έστω επαφή με το αντικείμενο που του φορτώσανε και του το δέσανε στην πλάτη οι ειδήμονες του είδους….! και το ξεφόρτωσε μετά από 10 χρόνια. Οικονομικά μπορεί να καταστράφηκε, αλλά απ΄ ότι λέει τώρα και ο ίδιος αφού έχει πλέον το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό, το μόνο καλό που μου έκανε όλη αυτή η περιπέτεια είναι ότι μου φύγαν τα ΄’νευροφυτικά΄΄.
Τότε το Β.Β. ήταν παρεξηγημένο άθλημα, δεν ήταν γνωστό και προσιτό στον κόσμο όπως το γνωρίζετε εσείς οι νέοι σήμερα και άντε να υπήρχαν 2-3 γυμναστήρια σε όλη την Αθήνα, όχι που τώρα η κάθε γειτονιά έχει από 2-3 και σχεδόν όλοι λίγο πολύ έστω και από περιέργεια τα έχουν επισκεφτεί και απογοητεύτηκαν, γιατί μάλλον η γοητεία τους προερχόταν από την σύγκριση με τους άλλους και νόμιζαν ότι θα φτιάξουν σώμα μέσα σε 3 μήνες και μάλιστα όταν πλησιάζει το καλοκαίρι(γιατί το χειμώνα φοράνε χοντρά ρούχα και το κρύβουν) λες και το κόμπλεξ μπορεί να κρυφτεί πίσω και μέσα στα ρούχα. Αλλά πήραν το μάθημά τους ότι το άθλημα είναι κουραστικό και επίπονο και πάνω από όλα πειθαρχικό όχι μόνο στην γυμναστική αλλά και την διατροφή και τον τρόπο ζωής. Σημασία δεν έχει αν μπορούν ή έχουν την θέληση να βελτιώσουν το σώμα τους, σημασία έχει ότι να γνωρίζουν την δυσκολία, μπορεί να ζηλεύουν αλλά τώρα συγχρόνως και θαυμάζουν όχι τόσο το σώμα αλλά την θέληση, την υπομονή και την επιμονή ειδικά στους αγωνιστικούς Β.Β. που κάποτε προσπαθούσαν να υποβαθμίσουν τόσο το άθλημα, όσο και τους αθλητές σαν προσωπικότητες, χωρίς καν να τους γνωρίζουν σαν ατομικότητες.
Τώρα θα περιμένατε να σας πω ότι και το γυναικείο φύλλο με κοιτούσε στα μάτια υπνωτισμένο, μου χαμογελούσαν, μου σφύριζαν και κάναν ουρές για αυτόγραφα και αυτές που είχαν θαμπωθεί από την γοητεία μου δεν παίρναν το βλέμμα τους από πάνω μου μέχρι που χτυπούσαν στις κολώνες του δρόμου και στις γωνίες από τα ντουβάρια των κτιρίων ή κοντεύω τις 1000 παρά μία κατακτήσεις που αναφέρουν τόσοι ψωνισμένοι και μετά λένε εμάς νάρκισσους, ωραιοπαθείς, κομπλεξικούς, απαίδευτους και ένα σωρό άλλες αποκρουστικές εκφράσεις γιατί έχουν μπερδέψει τον αθλητισμό ή καλύτερα τον πρωταθλητισμό με το χρήμα, την γκλαμουριά, την ίντριγκα και την κουτσομπολίστικη δημοσιότητα που ότι δηλώσεις ή σε δηλώσουν είσαι!…. π.χ. ο ωραιότερος άνδρας της χρονιάς, ο ποιο sexy και γοητευτικός ηθοποιός, τραγουδιστής κ.λ.π. και όχι τι ταλέντο είσαι, μέχρι εθνικούς star, εθνικές γυμνάστριες και mr μπούτια έχουν εφεύρει τίτλους!…. αφού αυτά θέλετε φάτε τα και πουλήστε σώμα, ψυχή και πνεύμα στο όνομα της δημοσιότητας! Και μετά σας φταίνε τα σώματα και όχι το μυαλό σας το τρύπιο που μπάζει από παντού φανφάρα και φαντιασμάρα που έλεγε και ο μακαρίτης ο Κωτσάρας στην Αμφιλοχία για άνδρες και γυναίκες!…
Και εγώ γοητεύτηκα όταν μου έφερε ο πατέρας μου το μοναδικό περιοδικό Άδωνις για το Β.Β. την εποχή εκείνη που είχε εξώφυλλο τον Steve Reeves MrAmerika και Mr Υφήλιο να παρακολουθεί μία νέα προβολή ταινίας του στο Hollywood και δεξιά να κάθονται 5 καλλονές και αριστερά του άλλες τόσες κι αυτός στην μέση σαν τον Δία με τις Θεές δίπλα του και εγώ τότε πίστεψα και βάλθηκα να του μοιάσω( γιατί αυτός υπήρξε το πρώτο ίνδαλμά μου και μετά ο Άγγλος αντίπαλός του Reg Park και αυτός Mr. Αγγλία και Mr. Υφήλιος που συναγωνιζόταν τότε όχι μόνο στους αγώνες αλλά και στον κινηματογράφο γυρίζοντας ταινίες με θέμα την Αρχαία Ελληνική μυθολογία)τότε, μου διέφευγε μία λεπτομέρεια, που δεν νομίζω να την έχει δει ακόμη άλλος από αυτή την κρυφή πλευρά που την ξετρύπωσα όταν έγινα και εγώ πλέον διάσημος, γιατί σχεδόν όλοι θέλουν να ξεχάσουν τις κακές αναμνήσεις του παρελθόντος όταν ήταν άσημοι και άφραγκοι (γιατί οι φραγκάτοι, τόσο οι ίδιοι όσο και τα παιδιά τους δεν κυνηγούν ούτε την δημοσιότητα ούτε τα χρήματα, αυτά τα είχαν ή και τα έχουν , μάλλον τους κυνηγά η δημοσιότητα και αυτοί κρύβονται.. γιατί ότι θέλουν το αγοράζουν, είτε έμψυχο είτε άψυχο, οπότε γιατί να γίνουν ηθοποιοί, τραγουδιστές, παρουσιαστές, μοντέλα, αθλητές κ.λ.π. , εσείς τι λέτε, σε ολόκληρο τον κόσμο της μεγαλομπίζνας δεν βρέθηκε ούτε ένα ταλέντο; )
Αλλά εγώ το είδα και το παραδέχτηκα, γιατί απλά δεν την ψώνισα ή δεν πήραν τα μυαλά μου αέρα όπως με ρωτήσατε και πιο πάνω( στην ερώτησή σας για την δημοσιότητα )και ποτέ δεν ξέχασα πως με αντιμετώπιζαν πριν και πως την άλλη ακριβώς ημέρα λες και κάτι άλλαξε πάνω μου εξωτερικά , γιατί εκτός από την αναγνώριση και την δημοσιότητα, που και αυτά ακόμη δεν φτάνουν αν δεν έχεις και οικονομική επιφάνεια ή να είσαι καλός στα παραμύθια, γιατί η πλειοψηφία των γυναικών δεν βλέπουν με τα μάτια αλλά με τα αυτιά τους. Το αντίθετο από τους άνδρες που ακούνε από τα μάτια τους και συνεννοούνται με τα γεννητικά τους όργανα!
Όλα στο βωμό πρώτα της σεξουαλικής επιλογής, που αν συνοδεύεται από χρήμα και δημοσιότητα, νομίζεις ότι θα βρίσκεσαι στον παράδεισο, σαν αυτούς τους καμικάζι που ανατινάζονται και τους υπόσχονται γυναίκες και ποτά να ρέουν σαν ποτάμια στον άλλο κόσμο, σ’ αυτόν εδώ τα δοκιμάζουν αυτοί και τα παιδιά τους, δεν είδα να στέλνουν τα παιδιά τους εκεί.
Εδώ ο Mr Hefner ο εκδότης του playboy σε όλο τον κόσμο, με όλες τις καλλονές του κόσμου να έχουν παρελάσει από τα περιοδικά του και οι μισές λέω να παρέλασαν από το κρεβάτι του και ακόμη στο 90 χρόνια του, αχόρταγος να φωτογραφίζεται στην πολυτελέστατη βίλα του στο Hollywood και μέσα στην πισίνα του (σχεδόν ολυμπιακών διαστάσεων) γεμάτη γυμνές καλλονές και αυτό το γεροκούσαλο να καμαρώνει σαν κόκορας στο κοτέτσι (πάντως εγώ επειδή θυμάμαι καλά τις λαϊκές παροιμίες στο χωριό μου λένε ΄΄όταν γεράσει ο κόκορας τον τσιμπάνε οι κότες΄΄ αλλά αυτές οι κότες δεν τσιμπούσαν τον κόκορα, αλλά το χρήμα και την δημοσιότητα και μετά θα βρεθούν να μου πουν (οι ανέραστοι) ότι έχω απωθημένα και τα λέω αυτά !
Απωθημένα έχεις όταν τα έχεις ξεχάσει στην αποθήκη του ασυνειδήτου σου, αλλά εγώ δεν πρόλαβα να μαζέψω πολλά γιατί έγινα διάσημος στα 21 χρόνια μου και στα 24 και επιτυχημένος επιχειρηματίας,τώρα από τα 16 μου μέχρι τα 18 μου δεν μου φταίγανε οι γυναίκες αλλά το αίσθημα τις ντροπής που είχα από μικρός να μην λέω παραμύθια στα κοριτσάκια που δεν άρμοζαν στον χαρακτήρα μου για να εκτονωθώ μόνο σαρκικά και η πρώτη μου επαφή με το γυναικείο φύλλο ήταν σε οίκο ανοχής (καλά που υπήρχε και υπάρχει και αυτό το λειτούργημα γιατί με την ψευτοηθικολογία, πνεύμα και ηθική που έλεγε και ο Αυλωνίτης, δεν λέω τα εγκλήματα, θα γινόμασταν ΄Σόδομα και Γόμορρα΄ (που έλεγε και η Σαπφώ Νοταρά) γιατί εκεί δεν χρειαζόταν ούτε παραμύθια, ούτε παζάρια που λέει και ο Πουλόπουλος στο τραγούδι του ”σου είπα πόσα, μου είπες τόσα τα συμφωνήσαμε, ούτε βραχιόλια ούτε ρολόγια τα συμφωνήσαμε και μόλις τελειώσαμε μου είπες γεια σου, σου είπα γεια σου!”…)
Τότε, εκείνη την εποχή, όταν άκουγα να λένε επώνυμοι στα κανάλια ή σε συνεντεύξεις περιοδικών ότι κανείς τους δεν έχει πάει σε οίκο ανοχής, τους έβριζα και τους κακολογούσα, τώρα που το διαπίστωσα και εγώ από ειλικρινής εξομολογήσεις φίλων μου και μου έλυσαν αυτή την απορία (γιατί όλοι κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια), σε μερικούς που μου έλεγαν την μισή αλήθεια γιατί την άλλη μισή την έκρυβαν, έστω και εκ παραδρομής, τους ζητάω συγνώμη γι’ αυτή μου την αμφιβολία, γιατί μου εξήγησαν ότι οι πιο πολλοί κομπλάριζαν σεξουαλικά , γιατί πέρα από την ντροπή, θα χάναν και την ταρίφα, γιατί εκεί προκαταβάλεις και μετά την απομάκρυνση του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!!!! Άλλοι δε, αν και οι ίδιοι αρχιβρωμιάρηδες εξωτερικά και εσωτερικά, λέγαν ότι είχαν το αίσθημα τις σιχαμάρας και τις μικροβιοφοβίας, λες και με αυτές που πήγαιναν ήταν Αρσακειάδες ή του Παρθεναγωγείου και υπήρχαν φυσικά και οι τυχεροί που τους επισκέφτηκε ο αγνός , νεανικός έρωτας, που δεν χρειάστηκαν όλα αυτά που ανέφερα πιο πάνω. Απ΄ όλα έχει ο μπαξές τις ζωής.
Απ όλα αυτά και άλλα πολλά , ξέρετε τι διαπίστωσα; Ότι οι άνθρωποι, εκτός από τα παραμύθια που λένε και θέλουν να ακούσουν, δεν λειτούργησαν με την φύση, τις αισθήσεις, αλλά με το μυαλό ακόμη και στο sex , όπως στον αυνανισμό.
Όταν ρώτησα κάποτε έναν μεγάλο πατριώτη εραστή: καλά μωρέ εσένα τι σου βρίσκουν οι γυναίκες, το κοκαλάκι της νυχτερίδας έχεις και υπνωτίζονται!! Ξέρετε τι μου απάντησε; Έχω αύρα εγώ και ξέρετε τι είναι η αύρα; Αυτή η φωτεινότητα που εκπέμπει η καθαρότητα του πνεύματος και του σώματος και αυτός ήταν πνεύμα και σώμα κατάμαυρος!…
Βέβαια για να μην αδικούμε και τους αυθόρμητους νεανικούς έρωτες, τους πρώτους και αγνούς, πάντα ζήλευα και συγχρόνως θαύμαζα ωραία ταιριαστά ζευγαράκια, την τύχη τους και την τρυφερότητά τους που δεν χρειαζόταν τότε να πουν τίποτα. Λειτουργούσε το πεπρωμένο τους και ανταποκρίνονταν, μετά άρχιζαν να γράφουν οι ίδιοι, όσοι το πρόδωσαν αυτό το θείο δώρο που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πραγματική συντροφικότητα και αγάπη.
Εμείς εδώ μιλάμε για γκλαμουριές και δημοσιότητες και όχι για αγνότητες και αυθορμητισμούς, ούτε εγώ είμαι κανένας ψευτοηθικολόγος, εγώ οικολόγος έγινα και μάλιστα στα 35 μου χρόνια. Αν είχα απωθημένα σαν αυτούς που πουλήθηκαν στο βωμό της αναγνωρισιμότητας ή και σαν αυτούς που καταξιώθηκαν με το ταλέντο τους και την προσωπική εργασία και αφοσίωση στο είδος τους (δεν τους εξαιρώ και αυτούς) γιατί τουλάχιστον απ΄ όσους εγώ έχω γνωρίσει προσωπικά, μέχρι οικειότητας, δεν τόλμησε να μου αναφέρει κανείς ότι αν δεν ήταν αναγνωρίσιμος θα είχε αυτή την επιτυχία στο γυναικείο φίλο, αν ήταν π.χ. κηπουρός στο δήμο και ας ήταν ο ωραιότερος των ωραιότερων εξωτερικά!….
Αυτά τα απωθημένα, τις μη αναμνήσεως είναι που κρατάνε την συνείδηση εγκλωβισμένη που όταν ξεχύνονται πάλι από το ασυνείδητο, γιατί όπως μπήκαν ασυνείδητα από αφορμές παλιές έτσι και βγαίνουν πάλι ασυνείδητα και αρχίζει η ασυνείδητη πάλι εκδίκηση όταν εκτονώνονται ή όταν τους περάσει η γοητεία. Γιατί έχω ακούσει και διαβάσει από δηλώσεις επωνύμων και μάλιστα του Julio Iglesias ότι εγώ ερωτεύομαι κάθε 2 ημέρες, λες και ο έρωτας πετάει πάνω από αυτόν κάθε 2 ημέρες και μετά ψάχνει άλλους ομορφάντρες εδώ στην Ελλάδα κάθε ημέρα…. κρίμα γιατί μπέρδεψαν το sex με τον έρωτα και την αγάπη. Τα έβαλαν στο ίδιο τσουβάλι, μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό τους, μέχρι τα γεννητικά τους όργανα.
Βέβαια δεν φταίνε μόνο οι άνδρες αλλά και οι γυναίκες, που ξέχασαν την φύση τους, το συναίσθημα και τα βάλανε με το κεφάλι , ή καλύτερα την κεφάλα του άνδρα που δουλεύει και επεξεργάζεται την λογική και την εκλογίκευση στο πιτς φιτίλι, αλλά και οι άνδρες δεν χάνουν και αυτοί την λογική τους από την γυναικεία εξωτερική γοητεία και σεξουαλικότητα ή από ψευτοσυναισθήματα που σερβίρουν και οι γυναίκες με την σειρά τους και μάλιστα κρύα; Γιατί και αυτές σερβιρίστηκαν ψευτόλογα, υποσχέσεις και ψευτοπράξεις για να τις ξελογιάσουν και τα έφαγαν ζεστά ζεστά ( μέχρι και φορτηγό με ανατρεπόμενη καρότσα γεμάτα λουλούδια έχουν αδειάσει έξω από σπίτια γυναικών) και αυτό η γυναικεία λογική το θεωρεί ένδειξη αγάπης!
Δηλαδή με ένα τριαντάφυλλο από τον κήπο δεν συμβιβάζεται; Άσε τα δώρα και τα αντίδωρα μετά όταν τους περάσει η κάψα…. με μεγάλους τίτλους στις εφημερίδες, άνθρωποι της showbiz και επιχειρηματίες μεγάλου εκτοπίσματος ΄΄φέρε πίσω τα κοσμήματα΄΄.
Τι νομίζετε ότι την γυναίκα την γοητεύει η εξωτερική εμφάνιση του άντρα, όπως γοητεύονται οι άνδρες στην αρχή από το γυναικείο κάλος και μετά απογοητεύονται όταν βλέπουν κάτι άλλο πιο κάλλιστο και καλλίγραμμο;
Αν πιστεύετε κάτι τέτοιο είστε γελασμένοι, άνδρες και γυναίκες.
Τουλάχιστον εγώ δεν το έφαγα αυτό το μήλο από την Εύα, ούτε έψαχνα για δικαιολογίες μετά ότι με παρέσυρε η Εύα κύριε! άσε δε κάτι δηλώσεις αιώνιας πίστης και αφοσίωσης και από την άλλη οι ψυχολόγοι λένε (πάντα για τους άλλους, αυτοί εξαιρούνται) ότι οι άνδρες σκέπτονται το sex 10 φορές την ημέρα και οι γυναίκες 7 !
Δεν νομίζω με τις γυναίκες τους… δεν λέω ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι πιστοί (τουλάχιστον ως προς την πράξη, γιατί ως προς την σκέψη, ούτε στο Άγιο Όρος. Δουλεύει το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο και στον ύπνο τους, από εξομολογήσεις αφοσιωμένων πραγματικά στο θεό, μόνο που το λένε πειρασμός) . Eγώ πάντως επειδή ο δικός μου πειρασμός ήταν στον ξύπνιο μου, ολοζώντανος, είχα το θάρρος και την παρρησία να πω ότι δεν θα είμαι πιστός και γι’ αυτό και δεν έκανα και για μοναχός που λέγανε ότι για εκεί με βλέπανε!….. ( έχω πάρα πολλούς φίλους μοναχούς και ηγούμενους. τους σέβομαι και τους εκτιμώ αλλά είναι βαριά η καλογερική). Πάντως έχω δει και πολύ πιστούς όταν τους δόθηκε η ευκαιρία ( η σκέψη που είχε σφηνωθεί στο μυαλό, που λέγαμε πιο πριν) ενέδωσαν στον γλυκό αυτό πειρασμό μη υπολογίζοντας οικογένειες, παιδιά , εγγόνια, τίτλους – δημοσιότητες , ακόμη και ηγέτες τον λαό τους… και μετά να βγαίνουν στις τηλεοράσεις και να ζητάνε συγνώμη ακόμη και να κλαίνε ή να τα βαφτίζουν στιγμιαία λάθη. Αυτό κι αν είναι υποκρισία και εικόνα!!….
Ας πρόσεχαν που είχε πει και ο πρώην πρωθυπουργός τις Ελλάδος όταν οι περισσότεροι Έλληνες έχασαν στο χρηματιστήριο τις οικονομίες τους, ενώ πριν τους έλεγε πάμε καλά, θα ανέβει κι άλλο, πάρε κόσμε…
Το ίδιο και τώρα ( που η θάλασσα έγινε γιαούρτι) τα πάντα μιλούν ή και υπονοούν sex και πάλι sex σε εικόνα και ήχο. Εδώ οι μοναχοί, που δεν έχει πατήσει γυναικείο πόδι στο Άγιο Όρος και βλέπουν στον ύπνο τους ακόμη και μαύρη, που μου εκμυστηρεύτηκε φίλος παιδικός μοναχός και την δικαιολόγησε ΄ότι ήταν ο διάολος που τον παρομοιάζουν μαύρο, πόσο μάλλον εμείς οι κοσμικοί που βλέπουμε κάθε δευτερόλεπτο όλα τα χρώματα τις ίριδος από γυναικείο κάλλος!…
Πάντως εγώ ανακάλυψα πρώτα μέσα από εμένα από εμπειρίες και βιώματα και με την βοήθεια τις έρευνας μέσα από την φιλοσοφία, την ψυχολογία, την επιστήμη και τέλος την θρησκεία και οφείλω να το μοιραστώ και ειδικά με εσάς τους νέους, γιατί με τους πατεράδες σας είμαι συνομήλικος και σας βλέπω και εγώ σαν παιδιά μου, γιατί πολλοί πατεράδες λόγω οικειότητας και παιδικής φιλίας μπορεί να με βλέπουν και σαν λούτο και επειδή εμένα πλέον δεν με ανεβάζει ούτε ο έπαινος, ούτε η συκοφαντία , θα σας τα πω, γιατί εισπράττω αυτόν τον θαυμασμό από την πλευρά σας και είμαι σίγουρος ότι και οι πατεράδες σας σας έχουν πει τα καλύτερα για μένα, αλλιώς δεν θα σας έστελναν τους πιο πολλούς από εσάς σε μένα για να σας γυμνάσω στο σώμα, γιατί στο μυαλό σας το γύμνασαν άλλοι και νόμιζαν ότι είμαι σε αίρεση και θέλω να σας το αλλάξω!!! (ευτυχώς ήταν ελάχιστοι αυτοί που με παρεξήγησαν τότε, γιατί αυτά που μου μετέφεραν άλλοι και αυτά που έλαβα σε μηνύματα στο κινητό μου δεν λέγονται και δεν γράφονται ΄΄που να΄ταν η θάλασσα χαρτί κι ο ουρανός μελάνι΄!)
Μέχρι και υπνωτιστή με βάφτισαν! Αν ήξερα να υπνωτίζω θα υπνώτιζα φραγκάτους και όχι απένταρους, να βγάλω την ζωή πέρα, όπως έλαβα σε μήνυμα στο κινητό μου, ή θα υπνώτιζα καλλονές, αλλά ούτε το ένα ούτε το άλλο μου έλειπε, μάλλον εμένα υπνώτισαν και για να το πω και πιο κόσμια, αυτουπνωτίστηκα, παίρνω την ευθύνη πάνω μου και επειδή ειπώθηκε ότι ο χρόνος θα δείξει, ο χρόνος είναι αμείλικτος και έδειξε, αλλά όχι εμένα, αυτούς , ας τους καμαρώνουν οι πατεράδες και οι μανάδες τους τώρα, μικρός ο τόπος για να κρυφτείς!….
Πάντως ένας που μου είχε στείλει ένα μήνυμα ΄΄όπως σάπιο είναι το κορμί σου από τα αναβολικά έτσι σάπια είναι και η ψυχή σου μέσα από τα πάθη και τα λίγα κουτάβια που έχεις δίπλα σου σύντομα θα σε καταλάβουν και θα φύγουν!…”, ήρθε μετά από 3 χρόνια βουτηγμένος στα ναρκωτικά, με αγκάλιασε, μου ζήτησε συγνώμη, πήρε την ευθύνη πάνω του, αν και παρασύρθηκε από λασπολογίες και μετανόησε μέσα από την ψυχή του. Όχι μόνο απαλλάχτηκε από τον χειρότερό του εφιάλτη τα ναρκωτικά, χαίρει άκρας υγείας σωματικής και ψυχικής και είναι παράδειγμα προς μίμηση, απλά του θύμισα ότι και από το μεγαλύτερο κακό κάτι καλό θα βγει στο τέλος, όπως και στην παραβολή του Ασώτου, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο και όποιος σκοντάψει και δεν πέσει…κερδίζει βήματα.
Όσο για το μακάρι να με λυπηθεί ο θεός (εμένα τον άθεο) η ευχή τους έπιασε για τα καλά. Εμένα με λυπήθηκε, αυτούς δεν τους λυπάται ούτε ο διάολος γιατί παραμένουν αμετανόητοι.
Πάντως θέλω να το δηλώσω μέσα από τα κατάβαθα της ψυχής μου, ότι εγώ τώρα δεν πιστεύω απλά και νοητικά στο θεό (ούτε για εικόνα, ούτε για να εντυπωσιάσω), τώρα έφτασα να τον εμπιστεύομαι σε ότι κι αν μου φέρει στο δρόμο μου, μπορεί καμιά φορά να μην εμπιστεύομαι την πονηριά και την συμπεριφορά των ανθρώπων, αλλά εμπιστεύομαι αυτόν που μου τους έστειλε στο δρόμο μου και οφείλω να βοηθήσω κι ας πιστεύουν ή ας θεωρούν ότι είμαι κορόιδο…!!! Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και αφοσίωση στην θεία πρόνοια και βούληση και αυτά δεν είναι λόγια του νου μου, αλλά της καρδιάς μου. Έτσι για να τους φύγει η απορία και από εγγράμματους και από θρησκόληπτους, δεν λέω από θρησκευόμενους γιατί αυτοί δεν ασχολούνται με το τι κάνει ο ένας κι ο άλλος ή το τι πιστεύεις και τι δεν πιστεύεις.
Λες και άμα είσαι άθεος σαν τον Ερνέστο Τσε και Βάρα τους μεγάλε όλους, τι είναι η αλήθεια μπροστά στο εγώ που διψάει για εξουσία!…
Ο κόσμος δεν θα σε ψηφίσει για πρωθυπουργό!…. Είδα και μία συνέντευξη του πρωθυπουργού πριν γίνει, να περπατάνε και να μιλάνε με έναν δημοσιογράφο της κρατικής τηλεόρασης και να του κάνει διάφορες ερωτήσεις και περπατώντας και περπατώντας, έφτασαν έξω από ένα μικρό κάτασπρο εκκλησάκι και εκεί ο δημοσιογράφος τον αιφνιδίασε, γιατί μάλλον δεν το περίμενε αυτό εμπράκτως και τον ρώτησε αν πιστεύει στο θεό και του απάντησε διπλωματικά και όταν του είπε δηλαδή μπορούμε να μπούμε μέσα και να ανάψουμε ένα κεράκι, εκεί τα έχασε τελείως και αμήχανα είπε: Εγώ έχω διαβάσει άλλα!… φέτος έκανε υπέρβαση των γνώσεων και τήρησε τα ήθη και τα έθιμα και κράταγε την λαμπαδίτσα του στην Ανάσταση! πάντως η πλειοψηφία των (Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών) τον ψήφισε και μάλιστα 3 φορές,για τις αλήθειες που είπε και έπραξε, λες και άμα πεις πιστεύω στο θεό, δηλαδή την αλήθεια (γιατί ο θεός αλήθεια εστί) το εννοείς. Και ας μην μπερδεύουμε τα νοητικά ψέματα με τις νοητικές αλήθειες που προέρχονται από γεγονότα και καταστάσεις της ζωής με την αλήθεια και το αληθινό. Γιατί η αλήθεια είναι και εντός χώρου – χρόνου και εκτός, άχρονη και αναλλοίωτη, γιατί μπορεί ένα δένδρο π.χ. να είναι αληθινό όσο βρίσκεται στο χώρο, αλλά είναι θέμα χρόνου να χαθεί και ότι χάνεται δεν είναι αλήθεια.
Αυτή είναι η διαφορά του ορατού στο χωρόχρονο από του αόρατου στην εκτός χωρόχρονου διάσταση. Εκεί είναι η αλήθεια, εκεί σε αυτόν τον τόπο τον” χλοερό΄΄εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός….
Τώρα αυτοί που λένε ότι πιστεύουν στο θεό και αυτοί που λένε δεν πιστεύουν, στο ίδιο κανάλι βράζουνε, γιατί η πίστη είναι φτωχό υποκατάστατο της εμπιστοσύνης στο θεό. Πάντως αυτοί που λένε ότι πιστεύουν, βάζουν το εγώ τους πιο κάτω και υπάρχει περίπτωση να φθάσουν και στην εμπιστοσύνη κάποια στιγμή.
Οι άθεοι (γιατί και η αθεΐα είναι και αυτή μορφή πίστης) αυτοί βάζουν πρώτα το εγώ τους και μετά καταπλακώνονται μόνοι τους και πάνω στο φόβο τους λένε (βοήθα Παναγία μου), τι είναι αυτό που με βρήκε και όχι τι είναι αυτό που βρήκα στα βιβλία, στις δανεικές γνώσεις! Άλλοι δε (πιο άτυχοι) πέθαναν στα τρελάδικα ή αυτοκτόνησαν! Μην μου πείτε εσείς ότι είστε πιο γερά και δυνατά μυαλά από του Νίτσε; Χαρείτε και εσείς όπως χάρηκε και αυτός στο τρελάδικο την ελευθερία του από το Θεό! (ο Θεός του την στέρησε) γιατί ο Θεός πέθανε, έτσι δήλωσε ευθαρσώς. Όντως πέθανε, γιατί άμα πεθάνει η αγάπη από μέσα από τον άνθρωπο είναι ήδη ζωντανός – νεκρός. Ο Θεός δεν είναι μπαμπούλας, Αγάπη εστί! Ούτε η θρησκεία είναι το όπιο του λαού, το όπιο είναι οι ψεύτες, οι απατεώνες στα λόγια και στις πράξεις, αυτοί κι αν είναι εξαρτημένοι οπιοεξουσιαστές.
Πάντως στην ιστορία δεν έχω διαβάσει κανένα θρησκευτικό ηγέτη (όσο οπιοεξουσιαστής κι αν ήταν και αυτός με την θρησκευτική εξουσία) να πρότεινε στους πολιτικούς να πεταχτούν δίπλα στους γείτονές τους και να τους αλλάξουν την πίστη που λέμε, μάλλον οι πρώτοι τους παρασέρνουν (αφού τους φέρουν σε αδιέξοδο), μέχρι να ευλογήσουν και τις ξιφολόγχες να ξεκοιλιάσουν καλύτερα ακόμα και ομόθρησκούς τους!…
Έτσι λοιπόν μετά από αρκετά χρόνια έρευνας, όχι μέσα από μορφοποίηση γεγονότων και καταστάσεων, αλλά μέσα από αξιολόγηση όπως σας είπα και πιο πριν, πρώτα της φιλοσοφίας, μετά της ψυχολογίας και τέλος τις θρησκείας, κατέληξα μέσα από δικές μου εμπειρίες και βιώματα, ότι τα αγνά και τα αληθινά συναισθήματα ανδρών και γυναικών είναι πέρα από μορφές, διασημότητες, συμφέροντα, ιδιοτέλειες ή ακόμη και τον φόβο της μοναξιάς (που παραλύει ακόμη και τα πιο δυνατά μυαλά στον κόσμο με υψηλό δείκτη νοημοσύνης) και καταλήγουν να φθάνουν στον συμβιβασμό!..
Αλλά για να βιώσεις τα πραγματικά αληθινά συναισθήματα που είναι πέρα από εξαρτήσεις και συμβιβασμούς (γιατί όπου υπάρχει εξάρτηση δεν υπάρχει ελευθερία και αγάπη και μην μου πείτε ότι υπάρχει άνθρωπος που τον κρατά αιχμάλωτο οποιαδήποτε μορφή εξάρτησης, ότι είναι ελεύθερος και αγαπά την εξάρτησή του όσο γλυκιά κι αν είναι) θέλει πολύ ατομική προσπάθεια, αγώνα και αγωνία, πόνο συναισθηματικό, σωματικό (απεξάρτησης) και διανοητικό αδιέξοδο. Θέλει δουλειά να καθαρίσεις και το τελευταίο κύτταρο του σώματός σου, ξέπλυμα από 7-γενιές κληρονομικότητας (για όσους πιστεύουν και ασχολούνται με την ψυχολογία και την επιστήμη) και για τους θρησκευόμενους να απαλλαγούν από το προπατορικό αμάρτημα (μέσα από την εξομολόγηση, την μετάνοια και την πίστη). Τώρα είτε το δεις σαν αμαρτία, είτε σαν κληρονομικότητα, πάντως δικό σου δεν είναι, απλά το κουβαλάς και αφού γεννήθηκες με ελευθέρα βούληση έχεις τουλάχιστον (όσο είσαι εν ζωή σε αυτή την επίσκεψη στον πλανήτη και παλαίστρα γη), να το ξεφορτωθείς και να απαλλαγείς από ένα βάρος που είτε το επέλεξες, είτε σε επέλεξε και θα σε βαραίνει μέχρι και τον τάφο! Πάντως η θεία πρόνοια προ-νόησε και γι΄αυτούς που γνωρίζουν γράμματα και έχουν γνώσεις και για τους αγράμματους.
Οι μεν πρώτοι μέσα από την έρευνα και αν ψάξουν καλά θα οδηγηθούν στο τέλος στις γραφές (ερευνάτε κατά τας γραφάς) αφού εγκαταλείψουν τις δανεικές γνώσεις, μετά θα καταλάβουν και θα κατανοήσουν ΄΄τώρα ξέρω ότι πριν δεν ήξερα τίποτα΄… και θυμηθούν τον Σωκράτη. Οι μεν δεύτεροι, μέσα από την πίστη που δεν χρειάζεται έρευνα (πίστευε και μη ερεύνα) στο τέλος θα φτάσουν στην εμπιστοσύνη και την αφοσίωση και θα έλθει η γνώση η πηγαία, δηλαδή κατευθείαν από την πηγή, την επίγνωση και σοφία, και σοφός είπαμε δεν είναι αυτός που γνωρίζει τα πάντα και έχει γνώσεις επί παντός επιστητού, ούτε είναι μάντης και προφήτης, αλλά αυτός που απαλλάχθηκε από τα πάθη και τις εξαρτήσεις του, στην ουσία αυτός είναι πλέον ελεύθερος και η ελευθερία είναι ένα σκαλί πιο πάνω από την αγάπη, γιατί ο ελεύθερος άνθρωπος δεν αγαπά κατ’ επιλογήν αλλά είναι ο ίδιος αγάπη!…
Μόνο τότε θα είσαι αναγεννημένος, η μία γέννα είναι η σαρκική από την μητέρα μας και η δεύτερη αναγεννάς εσύ τον εαυτό σου, αυτό που είπε ο Χριστός ΄΄αυτός που θ απωλέσει εαυτόν, αυτός και θα τον βρει ”, αλλά για να χάσεις κάτι πρέπει πρώτα να το έχεις αλλιώς τι να χάσεις, π.χ. ένας φτωχός τι να χάσει, τα πλούτη που δεν έχει; ενώ ένας πλούσιος μπορεί να αποποιηθεί τα πλούτη του, γι’αυτό πάλι είχε πει ο Χριστός ότι ΄΄πιο εύκολα περνά καμήλα από τρύπα βελόνας παρά πλούσιος στον παράδεισο΄΄πάντα παραβολικά και αλληγορικά γιατί όλοι έχουν πλούσιο εγώ και μάλιστα πάμπλουτο, και φτωχοί και πλούσιοι, γι’αυτό το εγώ μιλούσε ο Χριστός και οι γραφές ΄΄γιατί ο φονιάς του εγώ είναι η αγάπη και τις αγάπης η ελευθερία΄΄.
Πάντως όποιο δρόμο και αν ακολουθήσεις ψυχή τε και σώματι και με νου στραμμένο μέσα και με υπομονή και επιμονή, πίστη και καρτερία, είτε μέσα από τις γνώσεις όπως ο Σωκράτης και τόσοι άλλοι σοφοί, είτε τις μοναχικότητας (μοναχοί άγιοι) θα καταλήξουν στο ίδιο αποτέλεσμα τις υπέρβασης των παθών και την μετάδοση αυτής τις γνώσεις είτε σε γραπτό λόγο είτε σε προφορικό είτε ακόμη και με την σιωπή τους, και μόνο που πας δίπλα τους ηρεμείς και γαληνεύεις. Πάντως να την κρατήσουν αυτή την γνώση δεν μπορούν, γιατί είναι σαν σύννεφα φορτωμένα και θέλουν να αδειάσουν, να δροσίσουν και να ξεδιψάσουν πραγματικά ηλιοκαμένους και διψασμένους. Οι άλλοι δροσίζονται και ανακουφίζονται μέσα από τα πάθη, αφού για αυτά διψά το εγώ, ας κρατήσουν ομπρέλες!…. και ας κάνουν τεστ γνώσεων όπως με ρώτησε ένας ψευτοδιδάσκαλος μπροστά στους μαθητές του΄΄αν γνωρίζω ποιος είμαι΄΄και του είπα, ναι γνωρίζω και μου απάντησε ΄΄όποιος λέει ότι γνωρίζει δεν γνωρίζει΄΄τον κοίταξα στα μάτια γιατί είδα την ικανοποίηση και την άγνοια και αυτού και τωνμαθητών του να με βγάλει άκυρο και του είπα ότι αυτό το έχω διαβάσει και εγώ μόνο που δεν έβγαλα αυτό το συμπέρασμα και δεν έδωσα αυτή την ερμηνεία για να ακυρώνω και να κάνω τεστ γνώσεων στους άλλους.
Το νόημά του είναι πιο βαθύ και μιλάει όχι περί άγνοιας εαυτού (γιατί όποιος έχει το θάρρος και την παρρησία μπορεί να δει και να παραδεχθεί ή τα πάθη του ή τις αρετές του και ότι από τα δύο νομίζει ΄ότι είναι τότε γνωρίζει ποιος είναι πραγματικά και μπορεί να τον περιγράψει γραπτώς ή να τον εκφράσει προφορικώς είτε θετικά τι είναι ο εαυτός ο αληθινός και ας μην είναι ο ίδιος π.χ. φιλία, συμπόνοια , ευγνωμοσύνη, προσφορά, ανιδιοτέλεια, αγάπη, ελευθερία κ.λ.π. είτε αρνητικά (πάλι και αυτός είναι εαυτός αλλά ψεύτικος) άμα είσαι ταυτισμένος με τον εγωισμό , την φιλοδοξία, την ματαιοδοξία, την λαγνεία, την ζήλεια, το φθόνο, την προδοσία οποιαδήποτε μορφής, την εξάρτηση από ουσίες σωματικές ή από την απληστία και… όνειρα θερινής νυκτός κ.λ.π. που ένα να έχεις από όλα αυτά , είναι το εγώ και όχι ο εαυτός η αλήθεια και δεν φτάνει μόνο να γνωρίζεις τα αρνητικά(δηλαδή τα πάθη) αλλά θα πρέπει να κάνεις αγώνα ατομικό για να μπορέσεις κάποια στιγμή να απαλλαγείς και τότε θα μπορείς να λες είμαι ο εαυτός μου, αλλιώς καλύτερα να μην μιλάς για κάτι που δεν είσαι.-
Αυτή είναι η σωστή ερώτηση αγαπητέ μου, γιατί δεν με ρώτησες τι από τα δύο είμαι γιατί προφανώς εσύ δεν γνωρίζεις ούτε ποιος είσαι, ούτε τι είναι ο εαυτός, έχεις πλήρη άγνοια γιατί δεν είσαι αγνός (γιατί μπορεί και η άγνοια να κρύβει μέσα της και λίγη αφέλεια, όπως τα μικρά παιδάκια) και εσύ και όλοι οι ψευτοδάσκαλοι είσαστε μεγάλα παιδιά και πονηρούληδες, ημιμαθείς από δανεικές γνώσεις κι όχι αφελείς!…… και αυτά που λέτε, δηλαδή να ξεχάσετε ότι ξέρετε μέχρι τώρα (άλλη καραμέλα κι αυτή) γιατί; για να τους τα γεμίσετε εσείς με σοφία και γνώσεις που δεν έχετε; πρώτα ξεχάστε τα εσείς και μετά δείξτε τους την μέθοδο!….
Έτσι λοιπόν οι σοφοί και οι φτασμένοι μιλούν για την άγνοια της απύθμενης αλήθειας γνώση και σοφίας του σύμπαντος της ωκεάνιας αυτής αλήθειας του λόγου και θεού που δεν έχει αρχή και τέλος.
Είναι σαν να λέει η σταγόνα και εννοεί τον άνθρωπο ότι χωράει μέσα της ολόκληρο τον ωκεανό! Γι’αυτό ο Χριστός δεν απάντησε στην ερώτηση του Πιλάτου ΄΄Τι εστί αλήθεια΄΄ δεν είναι ότι δεν ήξερε αλλά τι να πει και τι να εξηγήσει; Τα ανεξήγητα!
Αλλά ο Πιλάτος τον ρώτησε ποιος είσαι και του είπε είμαι η αλήθεια (αυτό που βλέπεις έστω εξωτερικά, ούτε βασιλιάς των ιουδαίων, ούτε πολιτικός, ούτε επιστήμονας κ.λ.π.) γιατί όποιος βιώνει την αλήθεια, δεν μπορεί να την κάνει λέξεις. Εδώ δεν μπορούν οι λογοτέχνες και οι ποιητές να περιγράψουν τον σωματικό οργασμό, που λίγο πολύ όλοι κάποια στιγμή τον βιώνουν μέσα από την γενετήσια επαφή, θα περιγράψουν την ωκεάνια οργασμικότητα και αγάπη που γεννά τα πάντα; Γι’αυτό όποιος ‘πει ότι γνωρίζει, δεν γνωρίζει΄ και δεν είναι ότι δεν γνωρίζει, γιατί πως μπορεί κανείς να κάνει λέξεις το άχωρο και άχρονο για να χωρέσει στον εγκέφαλο του ανθρώπου που δεν μπορεί να συλλάβει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο πέρα από την διάσταση του χώρου και του χρόνου!….
Εσείς τι λέτε, άμα ο Πιλάτος του έφερνε τους επιστήμονες τις εποχής του και του κάναν ερωτήσεις για το άτομο (που είχε μιλήσει πριν 360 περίπου χρόνια ο Δημόκριτος) και για την διάσπασή του, θα τους έδινε ο Χριστός τον τύπο του Αϊνστάιν; ή θα άνοιγε επιστημονικές συζητήσεις και αναλύσεις; ο Χριστός μιλούσε για την διάσπαση του εγώ από τον άνθρωπο για να είναι οι ίδιοι άτομα και όχι πλήθος, ατομικότητες μοναδικές και ανεπανάληπτες και όχι προσωπικότητες που ο ένας προσπαθεί να μοιάσει στον άλλο, δηλαδή αντίγραφα και μάλιστα κάκιστα.
Εσείς ξέρετε κανέναν σοφό από την αρχαιότητα ή ακόμη και πιο μετά να συμπεριφέρεται, να μιλάει, να ντύνεται, να εκφράζεται και να ενεργεί καρμπόν όπως οι άλλοι σοφοί; Πάντως στην δική μου αντίληψη δεν έπεσε κανένας, αλλά έπεσαν ψεύτες που ντύνονται σαν τον Χριστό και αφήνουν μαλλιά και μούσι ή κάθονται σταυροπόδι σαν τον Βούδα, μιλάνε αργά και περπατάνε ήρεμα και χαλαρά, αλλά όταν κάθονται, τα πόδια τους κάτω από τα τραπέζια χορεύουν τσιφτετέλι από την ένταση και από την μέση και πάνω οι ηθοποιοί φέρονται λες και δεν συμβαίνει τίποτα, για τέτοια εκπαίδευση και πειθαρχία μιλάμε από την μέση και πάνω, γιατί από την μέση και κάτω ταρακουνιούνται και τα υπόλοιπα όργανά τους;!!!
Πάντως αξιώθηκα μέσα από την διασημότητα και της γνωριμίες που απέκτησα με επώνυμους καταξιωμένους σχεδόν σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις και εκφάνσεις της ζωής που κατά περίεργο τρόπο μου εκμυστηρευόνταν, όταν βρίσκονταν σε αδιέξοδο συναισθηματικό ή ψυχικό, υπαρξιακό (γιατί λίγο πολύ είτε επώνυμος, είτε ανώνυμος θα τρακάρει με την αλήθεια, την πραγματικότητα, σε κάποια φάση της ζωής του και εκεί πάνω στον φόβο και τον πανικό καταφεύγουν σε ένα σωρό αγύρτες και εκμεταλλευτές του ανθρώπινου πόνου και φόβου από φλυτζανούδες , χαρτορίχτρες, μέντιουμ, αστρολόγους, ψυχολόγους, σεξολόγους, ψυχαναλυτές, γκουρού, αρχηγούς φιλοσοφικών και πνευματικών αποχρώσεων, αυτοδιοριζόμενους ή φρανσάιζ από το εξωτερικό κ.λ.π. και επειδή τους και άλλη σ΄εμένα που έδειχνα απο εξωτερικής εμφάνησηςαι συμπεριφοράςτουςέλεγα ότι και εγώ βρέθηκα και βρίσκομαι σε αυτή την φάση της ζωής μου προθυμοποιούντο σαν να με πάνε και να με συστήσουν στην πηγή κατευθείαν.
Έτσι μπόρεσα αφού είχα αυτή την άμεση επαφή με τους ψευτοπνευματικούς (που εκμεταλλευόταν την επωνυμία για ιδιοτέλεια, δηλαδή χρήμα, διαφήμιση της πραμάτειας τους, εξουσία, αναγνωρισιμότητα, σεξ, κι ένα σωρό ελπίδες και φαντασιώσεις, μπόρεσα επειδή ήμουν απ’έξω από το πρόβλημα και το αδιέξοδο του εκάστοτε γνωστού που προσπαθούσε να πείσει πρώτα τον εαυτό του και μετά εμένα, ότι βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπο να του λύσει τα προβλήματά του) να αξιολογήσω μέσα από τα λεγόμενά τους και τον τρόπο ζωής τους και συμπεριφοράς τους (γιατί άλλη έδειχναν στους πονεμένους και φοβισμένους και άλλη σ΄εμένα που έδειχνα από εξωτερικής εμφάνισης ρωμαλέος με αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τα εξωτερικά μου επιτεύγματα, αφού από αυτά μάσαγαν και οι ίδιοι και με έβλεπαν σαν κινητή διαφήμιση, όταν τους έδειχνα φωτογραφίες με καραεπώνυμους παγκοσμίου βεληνεκούς, Σβαρτζενεικερ κ.λ.π.) ξέρετε τι αποκόμισα από όλη αυτή την έρευνα;
Ότι πρώτα οι ίδιοι οι αγύρτες και εκμεταλλευτές του πόνου, του φόβου και του υπαρξιακού αδιεξόδου είχαν βρεθεί και οι ίδιοι κάποτε σε αυτό τ΄ αδιέξοδο και μαθήτευσαν γύρω από άλλους ψεύτες (γι΄αυτό διαιωνίζεται η αγυρτεία) και τώρα μέσα στη τύφλα τους και οι ίδιοι βουτηγμένοι εκεί μέσα προσπαθούν να πείσουν πρώτα τους άλλους για να πάρουν θάρρος και να πείσουν μετά τον εαυτό τους τον ψεύτικο που δεν τον γνωρίζουν καν, ελπίζοντας ότι θα απεγκλωβιστούν έχοντας δίπλα τους συμπαραστάτες και αφοσιωμένους μέχρι να τους πάρουν χαμπάρι, αλλά επειδή η βλακεία η ανθρώπινη φυτρώνει σαν τα στάχια και αυτοί που κρατούν το δρεπάνι της πλάνης και του αποπροσανατολισμού αφού έχουν κυριευθεί και οι ίδιοι από τον φόβο και το αδιέξοδο προκειμένου να ξεφύγουν, θερίζουν ανθρώπινο πόνο και φόβο αλλά συγχρόνως γράφουν και τέτοιο πεπρωμένο που είναι΄΄φυγείν αδύνατον΄΄ κρίμα γιατί δεν υπάρχει για αυτούς ανταλλακτικό επειδή η μηχανή τους έχει κολλήσει και δύσκολα έως ακατόρθωτα ξεκολλάει ακόμα και αν βρεθεί και ο καλύτερος μηχανικός!…..
Βέβαια όλα αυτά που σας ανέφερα είναι το ένα χιλιοστό από τις εμπειρίες και τα βιώματα που αποκόμισα από το 1995 στις 24 Δεκεμβρίου και μετά ,μέχρι και σήμερα, αλλά πιστεύω κάποια στιγμή είτε να τα αναφέρω πιό αναλυτικά, προφορικώς είτε γραπτώς.
*Και πάλι σας ζητάω συγνώμη για την μακρυγορία μου, μπορεί να είμαι εκτός συνεντεύξεως και ερωτήσεων αλλά αφού μου ήρθαν μέσα από την ανάμνηση και την αναβίωση γεγονότων και καταστάσεων, τα ξεφούρνισα που λένε και οι φουρνάρηδες.
Αν θέλει ο αρχισυντάκτης και τα θεωρεί απαραίτητα ας τα βάλει, αν δεν θέλει ας τα κόψει, πάντως εγώ τα έχω αποθηκεύσει στο σκληρό δίσκο του εγκεφάλου μου!!!…
Add Comment