Ξυπνάς μια μέρα και διαπιστώνεις πως έχουν περάσει πολλά χρόνια που ζεις στην καθημερινή σου ρουτίνα κάνοντας επιλογές αδιάφορες, σπαταλώντας χρόνο ανούσιο, ζώντας σε ένα κόσμο που νομίζεις πως θα κρατήσει για πάντα.
Και συ τι κάνεις γι’ αυτό;
Ρίχνεις νερό στο πρόσωπο σου για να συνέρθεις και να ξεχάσεις την μιζέρια στην οποία ζεις, φοράς το τυπικό προσωπείο σου και επαναλαμβάνεις για ακόμη μια μέρα το αδιάφορο για όλους πρόγραμμα σου.
Μέχρι εδώ όλα καλά καθώς για κάποιους η συνήθεια αυτή κρατάει για πάντα.
Τι γίνεται όμως όταν σου συμβεί κάτι αναπάντεχο κάτι εντελώς απρόσμενο και καταλάβεις την αξία του χρόνου που σου μένει σε αυτό τον κόσμο;
Μια παλιά παροιμία λέει πως ζεις δυο ζωές.
Την δεύτερη ξεκινάς να την ζεις μόλις συνειδητοποιήσεις πόσο σύντομη είναι η πρώτη.
Add Comment